Efteling 2009

Dit jaar het jaarlijks Efteling bezoek niet aan het eind van het seizoen op de valreep maar gewoon goed gepland, kaartjes vooruit besteld bij Airmiles en zelfs nog geboft met het weer. De Sporckt was toevallig een gewone maandag vrij (en de rest van Tilburg, Nederland of Belgie niet) dus het was totaal niet druk. Al is dat natuurlijk relatief in dat giga-park. Meestal konden we gelijk naar binnen lopen.
Eerst snel naar Fata Morgana. Daar konden we de afgelopen jaren nooit in omdat het of debiel druk was, of in onderhoud. Nu konden we zo doorlopen de bootjes in. Het was een mooie tocht. Wel een beetje eng in die donkere, mistige tunnels en erg realistische voorstellingen. Lars zat weer ademloos te kijken. Astrid keek af en toe tussen haar vingers door...
Verder weer het park in.

Oh, kijk wie er daar staan!
Wie zijn dat dan mama?
(Oke, dit is de spreekwoordelijke generatiekloof.)
Dat zijn grobbebollen kinderen.
Grobbewatte?
Poppen van Tita Tovenaar.
Oh, die tovenaar kennen we wel; leuk liedje!








Tijd voor een golden oldie: CARNAVAL FESTIVAL.
Astrid kreeg hier het eerste jaar geen genoeg van en is toen wel drie keer geweest. Lars zat hier vier jaar geleden ademloos te kijken. Zijn eerste attractie die hij bewust bekeek. Er kwam geen woord uit.
Nu zijn ze nog maar een paar jaar ouder maar o zo veranderd. Lars heeft nu de grootste lol met alle maffe poppetjes. Astrid vind de poppetjes niet meer zo bijzonder. Maar zij heeft wel weer in de gaten dat in alle voorstellingen een Loekie (de Leeuw) verborgen zit.


Vanuit de Carnaval is het inmiddels standaard recht naar de overkant: "de kookpotjes". Op de plattegrond beter bekend als Monsieur Cannibale". Daar we net pas binnen waren heeft pappa vriendelijk bedankt. Anders is hij de rest van de dag al misselijk van het draaien.


Onderweg kom je langs een ouderwets doolhof van coniferen hagen. Daarin zitten wat grappige beelden verborgen en ook een paar WATERSPELLETJES. Normaal gaat mama daar met een grote boog omheen: nat worden mag niet, tenzij het 30 graden is.
Nou dat was het. Dus daar gaan we! Nog even moeten praten om onze dappere dochter ook over te halen dat je van een paar spatten niet smelt en daar is het bruggetje met de waterstralen.

Allicht had pappa al even staan kijken en wist hij precies welk straaltje wanneer spuit. Dus met veel spanning en sensatie gingen ze allicht droog naar de overkant.

Waar de Carnaval geen 2 of 3 keer meer hoeft, is nu de Droomvlucht favoriet. De eerste twee jaren heeft Lars dat niet eens meegemaakt. Omdat je daar meestal minimaal 45 minuten tot een uur in de rij staat, sliep hij meestal als een blok in pappa's armen. Vorig jaar zag hij het voor het eerst en zat hij, typisch Lars, voor zich uit te gapen. Nu was het absoluut rustig in het park en konden we in 10 minuten zo naar binnen lopen. Zweven maar. Moooooooi.
En dus buiten snel een rondje rennen en snel nog een keer!

In het kader van grensverleggend bezig zijn, zijn we ook weer in de Panda Droom gegaan. Eigenlijk een mooie 3D film van het Wereld Natuur Fonds. Maar voor kinderen behoorlijk eng als een gigantische haai op je af duikt met z'n bek kamerhoog open. Voor de 2e keer was het al minder eng en hadden ze nog lol ook met de capriolen van alle dieren.
Vanuit de filmzaal kom je in een WNF speeltuin: pinguïn-iglo-glijbaan, jungle touwladders en spannende netbruggen. Allemaal prima om de spanning van de film effe uit te laten.

























Niet druk in de Efteling betekent ook eindelijk alleen op de foto met de draak in het sprookjesbos.
















Lars hoefde niet zo zeer. Hoe zou dat nu komen? ...



Close encounter met een ander sprookjesiguur: een gemene heks.




Verplicht Efteling portret:
- de paddestoel -










Hij staat er ook in XXXL:












Dan is het inmiddels al bijna weer tijd om richting auto te gaan.
Wat willen jullie nog doen:
De treintjes!
Geen discussie mogelijk, alternatieven telden niet, daar moesten ze nog in.
Halverwege vroegen ze al of ze alvast vooruit mochten rennen en als er niemand was ook er in gaan.
Wel ja, doe maar. ZOEF .... WEG !!!!
We waren nog net op tijd om hun te zien vertrekken.




Tot slot nog via het Mareland richting uitgang. De traditionele kermis attracties zijn populair bij alle kinderen. En in het kader van ze worden groot (en ons te snel af) doen ze hier ook meer dingen alleen.

Hoeveel kinderen hadden we overigens bij ons?























En toen waren we blij dat ze al vanalles alleen kunnen: de zweefmolen.
Want wat worden pappa en mama misselijk in dat ding.
Durven jullie dat alleen? JA HOOR ..... ZOEF!!!!


Een beetje draaierig, best al wel moe, maar super vrolijk kwamen ze er uit.
Een mooi slot van een prachtige dag.


TOT VOLGEND JAAR!